قصر توپکاپی استانبول

کاخ معروف توپکاپی یکی از مهمترین و اصلی ترین  مکان های گردشگری در شهر استانبول است. 

کاخ موزه توپکاپی بین خلیج شاخ طلایی و دریای معروف مرمره واقع شده است و تنگه ی بسفر از کاخ موزه توپکاپی نمایی بسار زیبا و دلنشینی دارد .

 باغ های با شکوه کاخ موزه توپکاپی یکی از زیباترین مکانهای توریستی در ترکیه و به خصوص استانبول است. 

کاخ موزه توپکاپی درمکانی ساخته شده که بنای شهر استانبول برای اولین بار در دوران باستان و توسط رئیس مگاریان‌ها، (بیاز) در سده‌ی هفتم پیش از میلاد، در آن گذاشته شد.کاخ موزه توپکاپی در اولیل سال ۱۹۸۵ توسط یونسکو به عنوان بهترین مثال از قصر های دوران امپراطوری عثمانی به ثبت جهانی رسید.

 

کاخ موزه توپکاپی همچنین آثار مهمی از تمدن اسلام همچون خرقه و شمشیر پیامبر اسلام را در خود جای داده است.

درباره قصر توپکاپی استانبول

رفت و آمد به کاخ توپکاپی :

کاخ موزه توپکاپی همه روزه به جز سه شنبه ها برای دیدار عموم باز است. لازم به ذکر است که برای ورود به بخش آثار مذهبی و مقدس از ورود گردشگرانی که لباس مناسب ندارند ( دامن کوتاه، تاپ های تابستانی باز و ...) جلوگیری خواهد شد. و همچنین در کاخ موزه ی توپکاپی عکسبرداری ممنوع است، چرا که نور فلش دوربین می تواند به آثار باستانی آسیب بزند. استفاده ازکالسکه در کاخ موزه توپکاپی برای کودکان ممنوع است؛ پس قبل از تهیه بلیط به این مسائل دقت کنید.

 

هزینه ورود به کاخ توپکاپی : ورودی موزه برای هر نفر حدوداً 9 یورو، ورودی برای حِرَم و هالبِردییرز (نیزه داران) حدوداً 5 یورو و ورودیه برای ایا ایرِنه حدوداً 6 یورو می باشد. گیشه بلیط فروشی تابستان ها تا ساعت 4 و زمستان ها تا ساعت 6 باز می باشد.   

 

 

ساعات بازدید و قوانین بازدید از کاخ توپکاپی چیست :

شما عزیزان میتوایند همه روزه در پاییز و زمستان از ساعت ۹ صبح الی ۱۷ بعد از ظهر و در بهار و تابستان از ساعت 9 صبح الی 7 بعد از ظهر به جز روز های سه شنبه می توانید به بازدید از این کاخ دیدنی بروید. لازم به ذکر است که موزه در صبح‌های تعطیلات مذهبی  نیز برای بازدید عمومی بسته است. 

تاریخچه توپکاپی :

این کاخ بزرگ بر بالای یکی از  تپه‌ای دیدنی در شهر استانبول واقع شده و در قرن 15 میلادی، اقامتگاه و مرکز اصلی حکومتی پادشاهان عثمانی به حساب می‌آمد.

ساخت کاخ توپکاپی به دستور سلطان محمد دوم و در سال 1459 میلادی آغاز شد و ابتدا آن را با نام کاخ جدید صدا می‌زدند تا با کاخ قدیمی واقع در میدان بایزید اشتباه گرفته نشود.

 

یکی دیگر از کاخ‌های پادشاهان عثمانی، یعنی «کاخ ساحلی توپقاپی» در قرن 19 در آتش سوخت و بعد از آن، نام خود را به این کاخ جدید داد که در زبان ترکی به معنی «دروازه‌ی توپ» می‌باشد.

 

 

کاخ توپکاپی از قرن 17 میلادی به بعد، اهمیت خود را به مرور زمان از دست داد؛ زیرا پادشاهان عثمانی مایل بودند تا بیشتر در کاخ‌های جدیدتر در تنگه‌ی «بُسفُر» وقت بگذرانند. در نهایت سلطان «عبدالمجید یکم» تصمیم گرفت تا مرکز حکومت را به کاخ مدرن «دلماباغچه» انتقال بدهد که به تازگی ساخته شده بود. البته از کاخ توپکاپی همچنان به عنوان ضرابخانه، خزانه‌ی سلطنتی و کتابخانه استفاده می‌کردند. این کاخ، چندین بار در طول تاریخ گسترش پیدا کرده و مخصوصاً بعد از زلزله‌ی سال 1509 و آتش‌سوزی 1665 میلادی به طور گسترده بازسازی شده است. کاخ توپکاپی، 4 حیاط اصلی و ساختمان‌های کوچک‌تر متعددی را شامل می‌شود که هر حیاط، دروازه‌ی ورودی مخصوص به خود را دارد.

 

 

۴ حیات قصر توپکاپی :

 

حیاط اول :

 کاخ برای دسترس عموم مردم آزاد بوده است و این حیاط منطقه خدماتی کاخ محسوب می شده و شامل یک بیمارستان، یک نانوایی، انبار مهمات ، انبار های ذخیره سازی و برخی از خوابگاه ها بوده است. کلیسای بیزانس نیز در این منطقه قرار دارد. نخستین حیاط کاخ حیاط سپاه نامیده می‌شود، از این دروازه به بعد هیچ‌کسی به‌ غیراز سلطان حق نداشت تا سوار بر اسب از این دروازه عبور کند و سایر افراد می‌بایست با پای پیاده از این دروازه عبور می‌کردند.  

حیاط دوم :

که میدان دیوان نیز نامیده می شد، محل دیوان (شورای امپراتوری) بود و در آن برای هر کسی که با دیوان تجارت و رابطه ای داشت باز بود. حیاط دوم، میدان دیوان درواقع مرکز اداری امپراتوری محسوب می شده. علاوه بر دیوان، صومعه و آشپزخانه نیز در حیاط دوم واقع شده بود. دروازه دوم دارای دو برج مراقبت است و با نام دروازه سلام شناخته می‌شود؛ علت این امر این است که هرکسی که به این مکان وارد می‌شد، پیش از ورود می‌بایستی به سلطان سلام و درود می‌فرستاد و تنها خود سلطان و خدمه او حق عبور از این دروازه را داشتند و به‌عبارت‌دیگر این دروازه برای دسترسی عمومی ساخته نشده بود. 

 دروازه سوم با نام دروازه سعادت شناخته می‌شود و دلیل این امر این است که سلطان و اهالی کاخ، رخدادهای بزرگ را در این مکان جشن می‌گرفتند. در این شرایط سلطان بر روی تخت پادشاهی خود می‌نشست و هنگامی‌که او شاد بود، همه شاد بودند. این دروازه به‌وسیله خواجه‌های سفید محافظت می‌شد و هیچ‌کس نمی‌توانست بدون مجوز سلطان از آن عبور کند.  سومین حیات، آخرین حیاط کاخ باغ شخصی سلطان (صوفی همایون) است که آنطرف تعدادی گذرگاه قرار داشت. در این باغ تعداد زیادی گل لاله و گل سرخ و چند اتاقک با نمایی بسیار زیرا رو به شهر وجود دارند که می‌توان در آن‌ها به نوشیدن قهوه یا چای مشغول شد.  

حرم کاخ توپکاپی نیز بخشی از کاخ بوده که مختص خانواده سلطنتی بود و رابطه آن دنیای خارج بسته بود.همسران سلطان و حتی ملکه مادر نیز در میان بانوان حرم گاها در میان آنها انتخاب می شد و یا در اکثر موارد آنها با دیوان عثمانی ازدواج می کردند. حرم در واقع به همسران عقدی و صیغه‌ای و فرزندان شاه اختصاص داشت و حفاظت از آن بر عهده خواجه‌های سیاه بود.