فرهنگ و آداب و رسوم مردم هندوستان
تور هند کشوری است با هزاران سنت و آداب و رسوم منحصر بفرد از جمله انواع مراسم سنتی و جشن‌ها و آیین‌ها و اعیاد و تعطیلات که دارای تقویم خاص هستند و براساس سال قمری مهمترین اعیاد در هند جشن دیوالی است و نیز از دیگر مراسم هندیان جشن روشنایی است که قریب به 8 میلیون هندی لامپ‌های کوچک و بزرگی را در این شب روشن می‌نمایند و همچنین هندیان مراسم آیین دویسرا در اولین روز ماه هندی (آشوین) که در آن مردم انواع رنگ‌ها را بر سر و صورت خود و دیگران می‌پاشند که در اصل با اینکار فصل تابستان را آغاز می نمایند که برای بسیاری از گردشگران هند جذاب است.
آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مردم هندوستان
هندی‌ها برای سلام کردن از کلمه‌ی ناماسته "Namaste" استفاده می‌کنند و هم زمان با آن ، دو دستشان را کنار هم قرار می‌دهند و کمی هم خم می‌شوند ، مردم معمولا دوست ندارند به طور مستقیم در خواستی را رد کنند بنابراین اگر جمله‌ی «سعی می‌کنم» را شنیدید ، به احتمال زیاد جواب آن فرد منفی است و نیز احترام به خانواده نقش مهمی در زندگی مردم هند دارد و ازدواج ها معمولا از قبل تعیین شده ، هر چند طبقه‌ی متوسطی که در شهرها ساکن هستند ، کم کم از این موضوع فاصله گرفته اند و معمولا خانواده‌ها از چندین نسل مختلف با هم در یک خانه زندگی می‌کنند و ساختار آن این گونه است که خانم‌ها به ترتیب به حرف پدر، همسر و پسرشان گوش می‌دهند و علاوه بر آن ۴ طبقه‌ی اجتماعی اصلی در این کشور وجود دارد که هر طبقه باید با هم سطح خودش ازدواج کند و البته این سنت بین طبقه متوسط شهری کمتر رعایت می‌شود.
جشن ها
دیوالی ، بزرگ ترین و مهم ترین تعطیلات در هند محسوب می شود و طی جشنواره‌ای ۵ روزه که به «جشن نور» شناخته می شود ، چراغ‌های بی‌شماری را در شهر روشن می‌کنند که در واقع نماد روشنایی درونشان است که از آنها در مقابل تاریکی و سیاهی‌ها محافظت می‌کند و همچنین جشن هولی نیز در بهار برگزار می‌شود که آن را به «جشن رنگ‌ها» و «جشن عشق» هم می‌شناسند و روز جمهوری هند، روز استقلال و روز تولد گاندی نیز از جمله مناسبت‌های دیگری هستند که مردم هند طبق رسم و رسومات خاص خودشان آنها را جشن می‌گیرند.
رسوم مخصوص و مهم مردم هند
بیشتر مردم در هند، گاو را موجودی مقدس می‌دانند و به همین دلیل، گوشت گاو را نمی خورند و در بیشتر خانواده‌ها ، مردسالاری حاکم است و معمولا پسرهای جوان را در هند «برادر کوچک» صدا می‌زنند و همچنین هنگام صحبت کردن بهتر است زیاد در فاصله ای نزدیک به مخاطبتان نایستید و برای کادو دادن، از رنگ‌های آبی ، قرمز و سبز استفاده کنید و همچنین از رنگ مشکی، به دلیل عصبانیت یا انرژی منفی که به طرف مقابل منتقل می‌کند استفتده نکنید ، رنگ سفید نیز برای مراسم ختم استفاده می‌شود و اینکه برای غذا خوردن یا گرفتن چیزی از هر دو دست یا دست راستتان استفاده کنید و همچنین سیگار کشیدن در حضور بزرگسالان بی ادبی محسوب می‌شود.
مراسم عروسی در آداب و رسوم هندوستان
ازدواج به معنی وصلت دو خانواده و نه فقط دو فرد است ، در شرق هند برخی ازدواج‌ها از قبل تعیین شده و برخی بر اساس عشق و علاقه است و وقتی دو نفر خواهان ازدواج با هم هستند این به این معنا است که دو خانواده با هم ازدواج می‌کنند و عروس نیز طبق سنت قرمز می پوشد و داماد کت کرم رنگی را که " اتچکین " نامیده می‌شود همراه با عمامه قرمزرنگی می پوشد و در ادامه پدر دختر، عروس و داماد را از طریق قراردادن یک گوشه از لباس عروس در دستان داماد به یک دیگر منتقل می‌کند و داماد چهار مرتبه با کمک برادران عروس و سه عمو‌ها عروس را به دور کتاب مقدس می‌چرخاند و بعد از اتمام چهارمرتبه چرخش آن دو زن و شوهر محسوب می‌شوند. کشیش دعای خیر را نثار آن دو می کند و بعد به زوج نصیحت می‌کند که چگونه زندگی کنند و چگونه در زندگی جدید مشترکشان به یکدیگر عشق بورزند و در هند سنت‌های ازدواج متفاوتی وجود دارد و در نواحی مختلف هند سنت های متفاوتی وجود دارد و با این حال در تمام نواحی ازدواج عمل بزرگی در زندگی هر فرد در هر مکان و با هر سنتی می‌باشد و توجه داشته باشید که یکی از شرایط ازدواج جهاز است که خانواده‌ها برای آن بر سر گفتگو می‌نشینند و از دیگر شرایط ازدواج مشاوره با اخترشناسی است که از طریق آن متوجه شوند این دختر و پسر در زندگی زناشویی خود توافق دارند و در صورت مثبت بودن روز ازدواج هم به همین منوال تعیین می‌شود.
مراسم ازدواج مذهبی
در ازدواج های مذهبی هند دعای خیر پدر و مادر و رضایت آنها بسیار مهم است و خانواده دختر است که وعده غذایی شب عروسی را تدارک می بینند و مهمان‌ها را دعوت می کنند و نهاد ازدواج در میان تمامی هندوها و سایر ادیان از درجه اهمیت واحدی برخوردار است و در همین ارتباط ازدواج در اکثر متون مذهبی هند یک فریضه مذهبی آمده است.
جایگاه مرد و زن در خانواده ها
قرار گرفتن مرد به عنوان محور و همچنین وجود فشار ناشی از تهیه جهیزیه که ریشه در فقر اقتصادی مردم هند دارد، موجب شده تا بیشتر خانواده‌ها خواستار داشتن پسر باشند ، بطوری که تولد اولاد دختر را به عنوان نَحس یاد کرده و می‌کنند و این موضوع که بطور مستقیم بر نهاد خانواده نیز اثر گذاشته، موجب شده تا در جامعه هند اصولا برای مرد ارج بیشتری قایل شوند و به همین خاطر نیز به هنگام ازدواج اصولا خانواده دختر در تلاش برای پیدا کردن داماد مناسب باشد و در همین راه لازمه یافتن داماد مناسب و خوب، ارایه شرایط مناسب و خوب بوده و در نهایت انتخاب داماد با وضعیت طبقه، امکانات مالی و شرایط اجتماعی خانواده دختر رابطه پیدا کرده است و به هر تقدیر پیشنهاد ازدواج در هندوها اصولاً از جانب خانواده دختر مطرح می‌شود و پدر و مادر دختر، پس از انتخاب داماد به منزل او رفته و پیشنهاد را مطرح می‌کنند و در این هنگام دختر و پسر هیچ نقشی در رد یا قبول ازدواج نداشته و حتی همدیگر را تا قبل از مراسم ازدواج نیز نمیبینند.
در جنوب هند خانواده داماد پس از قبول عروس همراه با یک دست لباس به منزل دختر رفته و نظر نهایی خود را اعلام می‌کنند و در شرق هند یعنی ایالت پنجاب، خانواده داماد با یک قطعه جواهر همراه با لباس و با یک نوع ظرف نقره به منزل عروس میروند که به این رسم " سگاتی " نیز گفته می‌شود و در مجموع، مراسم مذهبی ازدواج عبارت است از مراسم نامزدی ، تعیین یک روز خوش یمن با تعیین ساعت و دقیقه برگزاری جشن عروسی که به آن مراسم استقبال از داماد توسط خانواده عروس گفته می‌شود ، تقدیم حلقه گل متقابل توسط عروس و داماد ، تحویل عروس به داماد ، قرار دادن دست عروس در دست داماد و چرخیدن هر دو با یکدیگر هفت مرتبه به دور آتش مقدس که همراه با چرخش عروس و داماد به دور آتش، روحانی هندو شروع به خواندن اوراد و سرودهای مذهبی از جمله «ودا»، «گریاسوتورا» و «سازیتیس» می کند و در همین هنگام از روغن مخصوص که در دست دارد به داخل آتش می ریزد.
مشاهده نظرات
نظرتان را در مورد این تور با ما به اشتراک بگذارید